Ali Behçet Efendi Hazretlerinin ecel-i hulefasındandır. İrtihallerinde yerlerine naib-i menab ettikleri zat-ı âli-kadrdir. Ankara muzâfâtından Mihalıççık kazası muzâfâtından Narlı karyesindendir. Pederlerinin ismi Muhammeddir. Karye-i mezkurede imamet ve hitabet ederlerken, beray-ı tahsil İstanbul’a gelip Sultan Ahmed Medresesinde tahsil ile dem-güzar oldular. Bu sırada tercüme-i hâl-i âlilerini bâlâda yazdığım Şeyh Emin Efendi Hazretlerinin hulefâsından Şeyh Vahyi Efendi Hazretlerine intisap edip, bir gün Hz. Şeyh “oğlum İbrahim Efendi! Bizim alem-i ahirete intikalimiz (1233/1818) takarrub eyledi. Henüz sulukunuz na-tamamdır. Bizden sonra Üsküdar’da Selimiye Dergahında Ali Behçet Efendiye müracaatla, ondan ikmal-i sülûk ediniz.” Buyurdular.
İbrahim Efendi, mürşidinin intikalinden sonra emri vechile hareket eyleyip, huzur-ı Hz. Behçete girdi. “Gel İbrahim Efendi” diye şeref-i iltifatına nail oldu. Huzurlarından ayrılmayarak mazhar-ı kemal-i esrar-ı tarikat oldular. “Hayrani” diye mürşidleri telkib buyurmuşlardır. İntikallerine karib müşarünileyhi istihlaf buyurdular ki, tafsili balada geçti.
Yirmibir sene Selimiye Dergahında vekaleten icra-ı meşihat eylediler. Hidayetullah ve Rıza Efendiler şeyh-zadelerdir. Bunlardan Rıza Efendi, bilahare muhtelli’ş-şuur oldu. Minareden kendisini attı; vefat eyledi ki, esbabı bâlâda yazıldı.
İbrahim Efendi, mürşidinin hal-i hayat-ı sûriyyelerinde huzurlarında iken bir gün “Oğlum İbrahim Efendi! Bir zaman gelecek İstanbul’da Tahir Ağa Tekkesi meşihatı size tevci olunacak, istinkaf eyleme kabul et” diye keşf-i hakikat ve iradı nasihat buyurmuşlardı. Filhakika 1259/1843 tarihinde Fatihte Aşıkpaşada kain Tahir Ağa Dergahı meşihatı inhilal edince, 27 Rebîulevvel 1259/28 Nisan 1843) de Şeyhü’l-İslam Mekki-zade Mustafa Asım Efendi merhumun tensibiyle İbrahim Efendi buraya şeyh olmuştur. Fakat mürşid-i mükerremlerinin âsitanesinden ayrılırken şiddet-i teessür-ü tahassüründen hastalanmış ve Tahir Ağa Dergahında altı ay sonra irtihal-i dar-ı naim eylemiştir.
Pir-daşı Pertev Paşa merhum Selimiye Dergah-ı münif-i dahilinde bir kütüphane bina etmişler ve Şeyh İbrahim Efendiyi 1252/1836 senesinde buraya hafız-ı kütüb tayin eylemişlerdi. Hz. Şeyh ekser evkatını kütübhanede geçirip, Derviş Ahmed Dedeye bir gün medfenlerini işaret buyurmalarıyla irtihallerinde oraya defn olunmuştur ki, mürşidlerinin yakınında ve kütübhanenin ittisalindedir.
Mezar taşında şöyle yazılıdır.
“Ecelle-i meşayıh-ı Nakşıbendiyye’den kutbu’l-arifin, merhum Behçet Efendi Hazretlerinin hulefasından Âsitâne-i aliyye’de Tahir Ağa Hankahında seccade-nişin-i meşihat olan umde-i ashab-ı irfan ve zübde-i erbab-ı zühd ü itkan merhum ve mağfurunleh Şeyh İbrahim-i Hayranî Efendinin rûhîçün li’llâhi’l Fatiha. Sene 1260/1844”
Sin-i âlileri alâ-rivayetin yetmiş yaşını mütecaviz idi. Muhibbânından bir zata, “Adam olamadım; şeyhim yevmi yirmi birbin salavat-ı şerife okurlardı. Biz henüz on ikibin kadar okuyabiliyoruz. Fa’tebirû.”demişlerdir.
Vasiyetleri üzerine cenazelerini gasleden, Harem İskelesinde mekteb hocası Kutbeddin Efendi merhumdur. Bu zat zü’l-cenaheyn olup meşayıh-ı Nakşiyye’den imiş. Na’şlarının Hz. Salâhi’nin dergahdaki büyük odasının içinde gasl olunduğunu Şeyh Hacı Behçet Efendi söylediler.
İbrahim-i Hayrani Hazretleri kibar-ı meşayıhdan bir zat-ı ali kadr olup, kendilerinden hâlât-ı acîbe zuhur etmiş olduğu ve hayli menakıbı menkuldür (ks.)
